عکس حوزه

باسمه تعالی
قوام هنر عکاسی، دقیقا به نگاه و گزینش عکاس وابسته است. سوژه، بیرون از خانه ی دوربین و منهای عکاس وجود دارد و عکاس آن را خلق نمی کند. ابداع و خلاقیت عکاس در نوع نگاه او در قابی است که برای آن سوژه انتخاب می کند . ( به ویژه با پیشرفت دیجیتال تکنولوژی عکاسی که فرایند تولید و تولد عکس را از گذر لنز تا ظهور و بروز بر کاغذ عکس. بسیار آسان کرده است). چه بسا سوژه های نابی که من و شما بارها بی تفاوت از کنار آن گذشته ایم اما فکر نکرده ایم که چه عکس چشم نواز و خیال انگیزی در آن نهفته است. چشم هنرمند، آن عکس را پیش از عکس شدن می بیند و ما پس از عکس شدن.
حوزه های علمیه، به گواهی کتاب حاضر، فرصت ها و سوژه های ناب و متفاوت فراوانی دارد که حکایت آن از زبان این عکاسان هنرمند، شنیدن دارد. و چه بسا موقعیت ها و سوژه هایی که من و شما بارها و بارها از کنار آن گذشته ایم. اما چشم دوربین عکاس، یک صدم ثانیه یا کمتر. در آن جا توقفی کرده و آن زیبایی را به ثبت رسانده است. و چه بسا عکس هایی چشم نواز و خیال انگیزی که همچنان در آن سوژه ها نهفته مانده و به چشم دوربین و قاب عکسی راه نیافته تا گذارش به خانه ی خیالی بیفتد.
در حوزه های علمیه، زندگی متفاوت و تقریبا ناشناخته ای جاری است که همت و هنر عکاسان می تواند آن را میهمان عزی میلیون ها چشم تشنه کند: افتادگی و اخلاص، ساده زیستی، همدلی و همزیستی با مردم، نوع لباس، مدرسه و حتی خانه ی متفاوت، حضوری مستمر و فعال در عرصه های علمی، عبادی، اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و هنری.
این مجموعه عکس، از دو منظر عکاسان حوزوی و غیر حوزوی فراهم آمده است و طبعا هر یک از این دو نگاه، تفاوت و امتیازی دارد: عکاسان حوزوی، سال های سال در متن حوزه زیسته اند و خود نیز بخشی از این رود خروشان و پرانشعابند، طعم گواری این آب زلال را همه روزه چشیده اند و زمزمه ها و موج افشانی هایش را هماره دیده و شنیده اند. لذا سینه ی دوربینشان لبریز از حکایت حوزه است. اما چه بسا آن که در آب می زید و از آن تغذیه می کند قدر و شأن آب را چنانکه باید و شاید. نداند. چرا که به آن عادت کرده و از نعمت مقایسه و درک تفاوت ها و زیبایی های منحصر به فرد چندان بهره مند نیست. لذا نگاه بیرونی و غیر حوزوی، می تواند مکمل کشف و ترسیم این زیبایی ها باشد. او که هر از چندگاه از این باغ بری می چیند و از این آب جرعه ای می نوشد و تفاوت طعم رنگ آن را حس می کند، قطعا ناگفته ها و ناشنیده های بیشتری را به خانه ی خیال انگیز چشم ما می نشاند.
می پذیریم که در آغاز راهیم. اما مطمئنیم که این راه به گلگشت باغی چشم نواز و مصفا می انجامد. راهی گشوده ایم که حضور گسترده ی عکاسان حوزوی و غیر حوزوی به آن صفا و جلایی افزون می بخشد و قطعا وسعت زیبایی این دشت مصفا، به وسع هنرمندان خلاق و تلاش عاشقانه ی آنان بستگی دارد و بدون شک، بستر و فرصتی است برای تجربه هایی ارزشمند و ماندگار، ما نیز سهم خود به عهد و پیمان خود وفا داریم و دست نازک خیال همه ی هنرمندان را با دست همدلی و همراهی، سخت می فشاریم. یا حق
علی کمساری
رئیس مرکز فرهنگی هنری
دفتر تبلیغات اسلامی حوزه ی علمیه ی قم